ΑΝΔΡΑΒΙΔΙΩΤΗ ΑΦΟΙ

Mε την τέχνη της Ξυλογλ​υπτικής καταπιάστηκε για πρώτη φορά ο Νικόλαος Διονυσίου Ανδραβιδιώτης (1896-1954) που στηριζόμενος αποκλειστικά στο φυσικό του ταλέντο για την ενασχόληση με αυτήν την τέχνη, κατάφερε να εξελιχθεί σε κορυφαίο δάσκαλο της Ξυλογλυπτικής.Φιλοτέχνησε μοναδικά έργα εκκλησιαστικού χαρακτήρα που συχνά εξύμνησαν Έλληνες και Ευρωπαίοι τεχνοκριτικοί. Άξιοι απόγονοι και συνεχιστές της μεγάλης τέχνης του πατρός τους αναδείχθηκαν οι υιοί του Νικολάου, Θεόφιλος και Ιωάννης, οι οποίοι μαθήτευσαν στο πλευρό του.

Ο Θεόφιλος γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1930 και από πολύ μικρή ηλικία άρχισε να παίρνει μαθήματα σχεδίου και ξυλογλυπτικής από τον πατέρα του, όπως και ο Ιωάννης. Στην συνέχεια θήτευσε στην Αθήνα, όπου λίγα χρόνια αργότερα ήρθε και εγκαταστάθηκε ολόκληρη η οικογένεια.Με τα ξυλόγλυπτα τους έχουν κοσμήσει πλήθος Ναών στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό, όπως το Τέμπλο και άλλα ξυλόγλυπτα του Ναού του Αγίου Κωνσταντίνου στην Ύδρα, της Μονής του Αγίου Παντελεήμονος στην Πεντέλη, του Παντοκράτορος στη Ζάκυνθο.

Επίσης έργα τους βρίσκονται στην Πραιτόρια, το Πόρτ Ελίζαμπεθ και το Καίηπ Τάουν της Αφρικής, στη Μαδρίτη, το Λονδίνο, στην Κορέα, στο Ναό Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών στη Γενεύη, στην Αμερική και την Αυστραλία.Τα δύο αδέλφια έχουν συνολικά στο ενεργητικό τους περί τα τριάντα έξι Τέμπλα, οκτώ αναστηλώσεις Τέμπλων και σε εκατόν πενήντα άλλους Ναούς ξυλόγλυπτα εκκλησιαστικά αντικείμενα (προσκυνητάρια, δεσποτικούς θρόνους, αναλόγια, στασίδια, παγκάρια, σκευοφυλάκια, άμβωνες κ.α.) στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, Ζυρίχη, Σεούλ, Λονδίνο, Καίηπ Τάουν, Γιοχάνεσμπουργκ, Πραιτόρια, Φιλανδία, Μαδρίτη, Ανόβερο, Μπεθέσντα των ΗΠΑ, Πόντιακ - Μίσιγκαν, Μινεάπολις - Μινεσότα. Αξίζει δε να γίνει ιδιαίτερη μνεία και στη συνεργασία τους με δημόσιους φορείς του Υπουργείου Πολιτισμού και συγκεκριμένα, με το Ιστορικό Αρχείο και το Εκκλησιαστικό Μουσείο Ύδρας, το Μουσείο Αγίων Πατέρων Κέρκυρας και την Αίθουσα Πινάκων Τήνου.Σήμερα η μεγάλη παράδοση της οικογένειας Ανδραβιδιώτη στην Ξυλογλυπτική συνεχίζεται από τα παιδιά του Θεοφίλου, Ελευθέριο και Ιωάννη, τα οποία βαδίζοντας στο δρόμο του πατέρα τους και του παππού τους έχουν αναλάβει την πιστή και δημιουργική αναπαραγωγή της σπουδαίας Βυζαντινής Τέχνης και στην Τρίτη χιλιετία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δύο τελευταίοι αναστήλωσαν και συμπλήρωσαν τα ξυλόγλυπτα Τέμπλα, και άλλα ξυλόγλυπτα αντικείμενα του Μουσείου Μπενάκη Αθηνών, ξυλόγλυπτα στο Ιερό Προσκύνημα Ευαγγελιστρίας Τήνου, Τέμπλο και άλλα ξυλόγλυπτα του Ιερού Ναού της του Θεού Σοφίας Βασιλείας Ελβετίας, Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Ζυρίχης, Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Λίντουλα Φινλανδίας, Ιερός Ναός Αγίου Λούκα Χονγκ-Κονγκ Κίνα.Επίσης ολόκληρη την αίθουσα γραφείου του Προέδρου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, το Επισκοπείο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών καθώς και πληθώρα έργων σε πολλούς Ναούς της Ελλάδος.Είναι μέλη του Τεχνικού και Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και ο Ιωάννης μέλος της Επιτροπής Ναοδομίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.