ΑΝΤΩΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΝΑ

ΜΑΡΙΝΑ ΑΝΤΩΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ  -  ΘΕΟΔΩΡΑ ΠΙΝΗ

   Στην Αρκαδία και ειδικά στην Στεμνίτσα Γορτυνίας πρίν ακόμα από τον πόλεμο, το 1930 ξεκίνησε ο  Χαράλαμπος Γαρταγάνης σεβόμενος τις παραδόσεις, την δημιουργία του κηροπλαστείου που συνέχισε η κόρη του Θεοδώρα Αντωνακοπούλου. Το 1973 η κόρη της Μαρίνα Αντωνακοπούλου, συνεχίζει να παράγει τα υψηλής ποιότητας κεριά, έχοντας ταυτόχρονα εκσυγχρονήσει την επιχείρηση με τελευταίου τύπου μηχανήματα μεγάλης δυνατότητας παραγωγής. Σήμερα η Μαρίνα και η κόρη της Θεοδώρα εξυπηρετούν και ικανοποιούν τις ανάγκες Ι. Μονών και Μοναστηριών πάντα σύμφωνα με την οικογενειακή παράδοση του υψηλών προδιαγραφών προιόντος.

                                                                                          Λίγα λόγια για τα κεριά των εκκλησιών

Σύμφωνα με την απόφαση 837/1990 του Χημικού Συμβουλίου του Κράτους, η σύσταση των εκ της παραφίνης κεριών της εκκλησίας καθορίζεται ως εξής:

α) Παραφίνη 75% . Η παραφίνη ειναι παράγωγο του αργού πετρελαίου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή των κεριών, μόνον όταν έχει υποστεί την σωστή διαδικασία ραφιναρίσματος

Το ραφινάρισμα ή απλά ο καθαρισμός πρέπει να γίνεται γιατί η παραφίνη εμπεριέχει οργανικούς διαλύτες επικίνδυνους για την ανθρώπινη υγεία. Οι οργανικοί διαλύτες είναι:

1. BENZENE (Bενζόλιο). Καρκινογόνο, προκαλεί λευχαιμία και βλάβες στο μυελό των οστών.

2. TOLUENE (Τολουόλιο). Η εισπνοή του σε μεγάλες ποσότητες για μικρό χρονικό διάστημα επιδρά αρνητικά στα νεφρά, το συκώτι και την καρδιά.

3. XYLENE (Ξυλόλη). Επιδρά στον εγκέφαλο, προκαλεί ζαλάδες, σύγχυση και αλλαγή της αισθήσεως της ισορροπίας. Ερεθίζει το δέρμα, την μύτη, τον λαιμό.

Δημιουργεί δυσκολία στην αναπνοή και προβλήματα στους πνεύμονες.

4. SULPHUR (Θειάφι). Υπερβολική εισπνοή του προκαλεί ερεθισμό στους πνεύμονες.

Για τους παραπάνω κινδύνους το ραφινάρισμα πρέπει να ακολουθεί τις Διεθνείς προδιαγραφές (τα Quality Marks 041 της RAL), έτσι ώστε τα όρια των επικίνδυνων καταλυτών να βρίσκονται στα όρια που δεν προκαλούν βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό.

Δυστυχώς όμως, επειδή η διαδικασία του σωστού ραφιναρίσματος είναι δαπανηρή και το αίτημα της αγοράς για συμπίεση των τιμών προς τα κάτω ολονένα αυξάνεται, ελάχιστες εταιρίες τηρούν τις καθορισμένες προδιαγραφές, με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν παραφίνες σε πολύ χαμηλες τιμές, αλλά με τους οργανικούς διαλύτες σε επικίνδυνα ύψη.

β) Στεατίνη 25%. Προέρχεται απο σπορέλαιο (κοκοφοινικέλαιο), είναι άοσμη και λευκή. Χρησιμοποιείται σαν πρόσθετο της παραφίνης σε ποσοστό 25% γιατί βελτιώνει την όψη του κεριού και στερεοποιεί την παραφίνη. Παλαιότερα χρησιμοποιείτο ζωικό λίπος αντί Στεατίνης, αλλά παρά την απαγόρευσή της με προαναφερόμενη απόφαση του Χημικού Συμβουλίου του Κράτους, επειδή είναι και αυτό φθηνό, χρησιμοποιείται και σήμερα. Απογορεύτηκε γιατί το ζωικό λίπος είναι επιβαρυμένο με διοξίνες. Έτσι κατά την καύση, συνεννοούμενο με το χλώριο που κατακρατήθηκε στο βαμβακερό νήμα κατά την λεύκανσή του, εκλύει στην ατμόσφαιρα ικανή ποσότητα διοξινών, οι οποίες καθίστανται πιο επικίνδυνες σε κλειστούς χώρους.

    Εάν αυτό που ο Θεός ζητά από εμάς για την λατρεία Του κατά την ρήση του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου «θέλω λάδι από ελιά και κερί από μέλισσα» δεν είναι εφικτό, ας αποφύγουμε τουλάχιστον τις παραφίνες με τους οργανικούς διαλύτες και τις διοξίνες.